Her kıvrımında bir dağ yolunun izi, her boşluğunda bir nefesin huzuru gizliydi. Renklerimizi, ne gövdemizden, ne de kendimizden aldık; toprağın sıcaklığından, gökyüzünün sonsuzluğundan ödünç aldık. Kelimeleri biçimle, biçimi duyguyla ördük. Her bir çizgi, bir hikaye anlatır gibiydi; her bir boşluk, bir sır saklar gibiydi. Sessiz bir yüzeyde başlayan yolculuğumuz, ruhumuzun derinliklerine doğru uzanan bir keşifti.